Werethekau – Godin van Genezing

“Oog van Ra”

In de Egyptische mythologie was de godin Sekhmet de felle godin van oorlog, vergelding en ziekte en tevens beschermer van de oude Egyptische farao’s. Ze was de godin die hen leidde in oorlog en na hun dood beschermde ze hen in het hiernamaals. Zij, als een zonnegod, werd soms de dochter of het oog van Ra genoemd en werd vaak geassocieerd met de godinnen Hathor en Bastet. Sekhmet symboliseert de vernietigende hitte van de zon, terwijl Bastet de milde warmte van de zon voorstelt. De krijgsgodin Sekhmet wordt meestal afgebeeld als een vrouw met het hoofd van een leeuwin, die de zonneschijf en de uraeus draagt. Haar naam is afgeleid van het Egyptische woord “sekhem” dat “macht” of “kracht” betekent en daarom werd Sekhmet ook de “Machtige” of “Zij die Machtig is” genoemd. Haar cultcentrum was in de oudste Oud-Egyptische hoofdstad Memphis, waar ze bekend stond als ‘de vernietiger’ naast haar metgezel Ptah, de scheppergod van Memphis, en de jeugdige god Nefertem, de genezer. Samen met Ptah en Nefertem was ze een van de triade van goden van Memphis. Sekhmet werd soms geïdentificeerd met andere Egyptische godinnen, zoals Hathor, Bastet en Mut, en werd geassocieerd met zowel vernietiging en ziekte als met genezing en medicijnen.

De godin Sekhmet werd beschouwd als de dochter van de zonnegod Ra en behoorde tot de belangrijkste van de godinnen die de wraakzuchtige manifestatie van Ra’s kracht, het Oog van Ra, vormden. Sekhmet zou vuur ademen en de hete winden van de woestijn werden vergeleken met haar adem. Er werd ook aangenomen dat ze plagen veroorzaakte, die haar dienaren of boodschappers werden genoemd, hoewel ze ook werd geroepen om ziekten af ​​te weren.
In een mythe over het einde van Ra’s heerschappij op aarde, stuurt Ra de godin Hathor, in de vorm van Sekhmet, om stervelingen die tegen hem hebben samengezworen, te vernietigen.

In de mythe werd Sekhmet’s bloeddorst niet onderdrukt aan het einde van de strijd en leidde ertoe dat ze bijna de hele mensheid vernietigde. Om haar tegen te houden, schonk Ra bier in, gekleurd met rode oker of hematiet, zodat het op bloed leek. Ze zag het bier aan als bloed en werd zo dronken dat ze de slachting opgaf en vreedzaam naar Ra terugkeerde.

Sekhmet werd beschouwd als de vrouw van de god Ptah en moeder van zijn zoon Nefertem. Ze zou ook de moeder zijn van een leeuwengod, Maahes.
Bron: Wikipedia

“Zij die Machtig is”

Als genezer was ze ook bekend als de godin Werethekau (Weret-hekau), die soms werd afgebeeld als een slang met het hoofd van een vrouw. De naam Werethekau betekent “Grote Magiër” of “Zij die rijk is aan Magische Spreuken.” Ze nam de vorm aan van een leeuw of een slang of een slang met een leeuwenkop en gebruikte haar kracht voor genezing. Er wordt gesuggereerd dat er ook een onafhankelijke godin is die Werethekau wordt genoemd, vaak afgebeeld als een cobra met mensenhoofd en geassocieerd met de koning. Er bestaat een afbeelding van Werethekau uit het graf van Toetankhamon met een mensenhoofd en het lichaam van een cobra dat het kind Toetankhamon verzorgt.

Afbeeldingen van Werethekau als de ‘genezende Sekhmet’ in de vorm van de slang met de leeuwenkop zijn vrij zeldzaam, maar moeten worden gezocht in een van de drie belangrijkste genezingscentra van het oude Egypte, zoals Saqqara, Dendera of Abydos. Haar naam komt ook voor op ivoren messen die zwangere en zogende vrouwen moesten beschermen. Deze vrouwen hadden hun eigen tempel in Dendera – de tempel van Hathor. Werethekau is de godin van bovennatuurlijke krachten en elke Egyptische tempel waarin zij is afgebeeld als de slang met de leeuwenkop mag worden beschouwd als een belangrijke plaats van bescherming en genezing.