Sorry, you have Javascript Disabled! To see this page as it is meant to appear, please enable your Javascript! See instructions here

Ancient Ruins and the Moon

Ancient Ruins and the Moon

In ancient times, the Moon, as the nightly replacement of the Sun, symbolised the God of Creation and was thus responsible for life, death and immortality. Genuine worship and satisfying this God, the ruler of the stars, was achieved by recreating the Moon on Earth. An example is the 35^th stone layer of the Great Pyramid of Giza, representing the Moon and its lunar cycle of 29.5 days and wherein the pyramid itself represents the Earth. The ancient Egyptian god of knowledge and wisdom was Thoth or Djehuti, the God of the Moon. Together with his wife Ma’at, he was responsible for maintaining and stabilising the universe – creator, architect, builder, overseer. To the ancients the Moon was much more than a celestial body that orbits planet Earth. The story of ‘the beginnings’ is written on its surface in a universal language – the ‘writings of Thoth.’

In one way or another, all ancient stone circles on Earth are associated with our worshipped Moon – did the ancients, for example in Jordan and South Africa, replicate parts of the visible lunar surface in order to sanctify their habitat by copying the signature and writings of their God of Creation?

“You reached for the secret too soon – You cried for the Moon” – Pink Floyd

Willem Witteveen

Door Willem Witteveen|2020-01-19T11:35:48+01:00januari 3rd, 2017|

Over de auteur: Willem Witteveen

De diameter van de Maan van 2160 Engelse ‘statuut mijl’ en de diameter van de Zon van 864.000 mijl zijn direct gekoppeld aan de muziekwetenschap. Het getal 216 komt overeen met de 216 hertz-frequentie als een octaaf van de natuurlijke frequentie van 432 hertz in plaats van 440 hertz, die nog steeds beschouwd wordt als de standaard frequentie waarop alle stemvorken en muziekinstrumenten zijn gestemd. Halverwege de twintigste eeuw werd de 440 hertz frequentie internationaal aanvaard als de standaard muziek- of kamertoon A. De meer natuurlijke frequentie van 432 hertz is echter gebaseerd op de harmonie van het universum en past veel beter bij de menselijke natuur. Als de A gelijk zou zijn aan 432 hertz, dan zou de bijbehorende muziektoon E gelijk zijn aan 324 hertz waarvan het zogenaamde ‘Groot Octaaf’ dan weer gelijk is aan 81 hertz, de laagste E-toon die door een muziekinstrument kan worden gespeeld en is tegelijkertijd de ‘vijfde harmonische’ van de ‘Gulden Frequentie van Gizeh’ van 16.2 hertz. Het verband tussen de Zon, Aarde en de Maan berust op het getal 432 als harmonische en universele constante. ‘Musica Universalis.’

Het getal 432 is een significante universele constante en de natuurlijke harmonische frequentie van 432 hertz is daarom de enige juiste keuze voor de te gebruiken standaard frequentie in de muziek. In perfecte harmonie met het universum en numeriek opgeteld gelijk aan het cijfer 9, een belangrijk scheppingsgetal. Alle afzonderlijke cijfers van deze universele getallen zijn opgeteld altijd gelijk aan 9 alsof het cijfer 9 een controlemiddel is voor de juistheid van het betreffende getal. Dit geldt voor alle frequenties als de natuurlijke standaardfrequentie gelijk is aan 432 hertz in plaats van 440 hertz. De 432 hertz-frequentie is maar 8 hertz lager in toon en toch is er een duidelijk verschil, zowel hoorbaar als zichtbaar via zijn waterklankbeeld. Het meest nauwkeurige muziekinstrument ooit gemaakt is de originele Stradivarius viool die is ontworpen om te resoneren op een frequentie van 432 hertz, net als alle Oud-Egyptische en Oud-Griekse instrumenten.